Πενήντα ολόκληρα χρόνια πέρασαν από την Εξέγερση των φοιτητών και φοιτητριών

στο Πολυτεχνείο της Αθήνας. Μια ορμητική ανθρωποθάλασσα νεαρών αγοριών και κοριτσιών,

χύθηκε και γέμισε τις αίθουσες, τα μπαλκόνια, το προαύλιο του Πολυτεχνείου, και σκαρφάλωσε στις

κολόνες και στα κάγκελά του … σε εκείνα τα κάγκελα(!), για να βροντοφωνάξει ενάντια στην Αδικία!

Πέρασαν πάνω και πέρα από τον τρόμο και τον φόβο που είχε σπείρει η Χούντα και έβαλαν τα θεμέλια

της Ελπίδας για τη Λευτεριά και την αποκατάσταση της Δημοκρατίας. Οι μαθητές και οι μαθήτριες της

Ε΄ τάξης μας θύμισαν τις ημέρες εκείνες με την ερμηνεία τους επί σκηνής και με τον καλύτερο τρόπο μας δίδαξαν την ανεκτίμητη αξία της Ελευθερίας!